Op vrijdag 6 januari 2006 besloten Jos en ik, Michel, voor de eerste keer een recept voor een toetje te maken. Na uitvoerig het receptenboekje van ons aller (nou ja, mijn) Fire1701 te hebben bestudeerd, viel de keus op ‘zandkoekjes met paranoten en aardbeien’. Klinkt niet slecht en zag er ook zeker niet verkeerd uit.
Eerst moest er een lijstje van benodigde boodschappen worden opgesteld:

paranoten
rietsuiker
bloem
roomboter
eieren
verse roomkaas
aardbeien
aardbeienjam

Omdat we in onze overmoedigheid hadden bedacht dat we een dubbele hoeveelheid (vier voor ons – testen met en zonder saus- en vier voor mijn ouders, als dank voor het gebruik van de keuken) gingen maken, moest van alles een dubbele hoeveelheid worden aangeschaft, wat de prijs opdreef. Verse roomkaas bleek namelijk niet te vinden en vijf pakjes Monchou moesten worden aangeschaft. Vijf! Het feit dat aardbeien kopen in de winter ook niet echt voordelig is, bleek ook nadelig voor de prijs van het toetje. Les voor de volgende keer: toetjes met aardbeien in het aardbeienseizoen maken.
Naast de benodigde ingrediënten werd ook een pepersalami als snack aangeschaft en taartvormpjes voor een latere keer.
Als rechtgeaarde Super de Boer/Plus medewerkers wilden we uiteraard bij de Plus boodschappen doen, maar omdat we paranoten nodig hadden, zijn we uiteindelijk naar de Oosterhof gegaan vanwege de notenbar daar. Maar geen nood! Bij de Konmar hebben we alle Super de Boer huismerkproducten gekocht die we nodig hadden.



Na alle voorbereidingen getroffen te hebben, was het om 21:23 eindelijk zover! We konden beginnen. Handen werden gewassen (de zeep was op), het licht ging aan, Katie Melua (waarvan we op dat moment vier exemplaren in huis hadden) klonk uit de boxen, de pepersalami rook erg goed… maar verder dan dat kwamen we niet.

Vermaal de noten en suiker…

Vol wanhoop werd gezocht naar de blender en de staafmixer, maar nergens gevonden. Ook niet in die prominent aanwezige doos op de kast waar de blender in zit.
21:40: Triomf! De staafmixer is gevonden. Niet dat dit een bijzonder handig apparaat is om noten mee te vermalen. Na enkele pogingen zaten de kruimels in ons haar, maar uiteindelijk lukte het de noten redelijk te vermalen. De suiker hebben we achterwege gelaten, omdat die toch al bijzonder fijn was.



21:55: De boter en bloem werden toegevoegd, dit moest gemengd worden tot een mengsel dat op broodkruimels lijkt. Hierna eierdooiers erbij, en dan deeg maken. Geen punt, om 21:59 gingen de dooiers erbij en om 22:18 was het deeg gereed en kon het in de vorm van een in folie omwikkelde bol de koelkast in. Niet echt heel snel, maar dit hadden we allebei nog nooit eerder gedaan. Cut us some slack.

Inmiddels had Katie Melua haar beste tijd wel gehad en werd de volgende lekker in het oor liggende CD opgezet: Tourist van St. Germain.

Om 22:26 werd de roomkaas, zoals in het recpt stond aangegeven, losgeklopt met een beetje melk. Dit ging behoorlijk soepel, om eerlijk te zijn.





Enkele minuten later, 22:29, werd begonnen met het schoonmaken en snijden van de aardbeien. Dit waren er aardig wat, dus pas om 22:46 waren we hier klaar mee.



Een minuutje later (heel goed, dat was dus inderdaad 22:47) werd de oven aangezet om voor te verwarmen richting 175 graden. Intussen kon het deeg uit de koelkast, dat daar 20 minuten in had moeten staan. Dat zat dus wel prima, aangezien het er al langer in stond.
Wederom werd het interessant, het deeg moest namelijk platgemaakt worden. En wij hebben geen deegroller thuis. Maar Jos, alcoholist pur sang, offerde zich op en dronk de Bacardi leeg, om de fles als deegroller te gebruiken.





Vervolgens moest met een koekvorm met een diameter van 7,5 cm vormpjes gemaakt worden. Een koekvorm hadden we niet, wel een glas met een diameter van 8 cm. Close enough, zo ik zo zeggen.





Om 23:09 gingen de koekjes de oven in, voor 10-12 minuten. Onderwijl wat afwassend en opruimend, liep de CD richting einde, waardoor besloten werd wederom een andere CD op te zetten. Brian Setzer, een geniale rock ’n roll CD, heerlijk vrolijk voor op een melige avond.

23:25: Paniek! De koekjes moeten uit de oven!

23:30: De koekjes gaan weer terug de oven in. Ze zijn nog zacht en ook zeker niet goudbruin.

23:39: Tweede poging dan maar. Nog niet echt geweldig, maar we gokken het er op. Tien minuten later (heel goed… 23:49!) gaat de tweede batch de oven in. Maar dan wel op 200 graden.



Terwijl de oven weer aanstaat, worden de eerste toetjes bereid. Inclusief sinaasappelschilschaafsel. En dat is een drama om te maken, wanneer je alleen een kaasrasp hebt. Zeg maar dag tegen de sinaasappel, die kun je niet meer gebruiken. Om 0:10 zijn de toetjes klaar, op de saus na. We beginnen hier meteen aan, en deze is om 0:15 klaar.

Inmiddels zijn om 0:12 de overige koekjes uit de oven gehaald. Ook nog enigszins zacht, maar we hadden gemerkt dat ze harder zouden worden.

Inmiddels werd Muse, om goed wakker te blijven, opgezet. Goed voor de buren, kunnen die ook van onze lol meegenieten.

Terwijl de tweede lading stond af te koelen, werden de eerste toetjes afgemaakt met saus. En om 0:18 werd genoten van ons eerste zelfgemaakte toetje. En het was ook nog ’s prima te eten.



0:31: Gevuld en voldaan, het eerste experiment is geslaagd!

Opmerkingen:
Het toetje is behoorlijk machtig. Je moet niet zwaar getafeld hebben en dan je gasten een dergelijk toetje voorschotelen. De saus is alleen voor de zoetekauw, hij is bijzonder zoet (en ik vond ’t niet veel toevoegen).

De hoeveelheid roomkaas was echt veel te veel. We hadden vermoedelijk wel afgekund met slechts één pakje Monchou. De serveerbaarheid was daarentegen wel top, hoewel eten met bestek wordt afgeraden.

Goedkoper en makkelijker alternatief: taartbodempkes met aardbeien en slagroom. Ziet er even leuk uit, maar is veel minder bewerkelijk.

Oh ja, en de voorbereidingstijd van 15 minuten en bereidingstijd van 15 minuten? Maal twee is een uur totale bezigheid. No fucking way.

Michel:
Eigenlijk niet zo speciaal als het er uit ziet. Je proeft ook geen noten, bijvoorbeeld. Cijfer 6+.

Jos:
Je moet rekening houden met onze kookkunsten, plus dat het de eerste keer is. Als iemand anders het maakt, is het beter. Niet smerig, dus 7+.

Eindcijfer: 7-

Jos | 13-08-2006 | 20:29 | 5871 keer bekeken

Reacties: